Film ten jednakowoż porusza ważne problemy. Po pierwsze ukazuje brzydką twarz wojny z terroryzmem mocno rysując amerykański wizerunek bojowników o wolność i demokrację; po drugie dobrze pokazuje co mogą w obecnych czasach służby specjalne (a scena zniknięcia pana El-Ibrahimiego na lotnisku pokazuje, że mogą bardzo wiele, do tego stopnia nawet, że jak się uprą to udowodnią, że wcale nie istniałeś); po trzecie obnażają wszelkiej maści meczetowych radykałów gardłujących o demokracji i walczących z bijącym studentów opresyjnym państwem policyjnym, tylko po to, żeby samemu założyć opresyjne państwo policyjne bijące studentów tylko za inne przewinienia i po czwarte daje odpowiedź na pytanie o stosowanie tortur, która paradoksalnie brzmi tak, że tortury są skuteczną bronią pod warunkiem, że zanim wsadzi się komuś jaja w imadło, należy bardzo starannie upewnić się, że ten ktoś zna odpowiedzi na pytania, które przesłuchujący chcą mu zadać.